evet şuan içinde bulunduğum durum diyebilirim. hayatımın en kotu arkadaşlıkları üniversitedeyken karşıma çıktı. ilk zamanlar iyi güzel gidiyor dediğim her şey zamanla boka sardı. uni arkadaşlarımın bana en yakın olanları bile aslında en ufak bir şeyim için fedakarlık yapmazlar mesela. hani ne bileyim minicik bir riske bile girmezler. ancak gerçek arkadaşlık böyle değildir. en değerli arkadaşlıklarımı lise yillarindayken edindim. hala da o sağlam arkadaşlığımız devam ediyor. birbirimize için hiçbir fedakarlığı yapmaktan cekinmeyiz. arada samimiyet öz kardeşinle olandan farksızdır hatta daha ileridir.
bunu niye yazdım bilmiyorum ama doldum biraz sanırım. ancak buradan üni ye yeni başlayacak arkadaşlar için verebileceğim en büyük tavsiye şudur ki insanlara güvenmeyin. çünkü insanlar büyüdükce o saf masum duygular yerini çıkar ilişkilerine bırakıyor.
