olgun olmayan bir insanin elinde, inancli olmaktan farki yoktur.
biri, yanacaniz oolum siz, surum surum surunceniz, iskence goreceniz ben sefahat surerken gibisinden hava atar.
biri, salaksiniz lan siz, yok oyle bir sey iste, bosu bosuna bu telase, bu gurultu der.
inancsizlik yayilirken inancmis gibi davranir.
inancsiz ol salak olma. inancli ol salak olma.
bir fark yok arada.
bir de hesapcilik var. oglum sen simdi inan, yoksa da bir sey kaybetmezsin, varsa cok sey kazanirsin.
ego pompalama islemini, din kavramiyla kullananlar, din ve inanc hakkinda cok konusurlar.
ferrari almak gibi, her gun sevgili degistirmek gibi, surekli yeni kiyafetler almak gibi ego pompalama yontemine donusur inanc meselesi. abi yeni arabam var, abi bi namaz kilmisim, abi tanrinin olmadigini bi sokmusum gozlerine.
konu inanmak ya da inanmamak degil, olgun olmaktir.
olgun hic bir insan, bak benim ki bu cok super sen de gelcilik yapmaz.
inanc o zaman inanc olur.
