kadın dizisindeki şirin

duygusal istismarın en bariz örneği benim için. her dediğini yapan bir anne baba örneğinden daha beteri var bu ailede. kızından korkan bir anne ve anneye hanım sen napıyon demeyen bir baba. önünde bir takım kurallarla -hammurabi kanunları gibi bir şey değil bahsettiğim- çocuklarını yönlendirmedikleri için ve muhtemelen patalojik bir alt yapısı da olduğu için kız serseri mayın gibi geziniyor ortalıkta.

ablasına olan öfkesinin de baharın kocasına olan aşkından olduğunu düşünmüyorum. aksine baharın kocasına takıntılı olmasının sebebi ablası hatta. yıllarca annesinin bahar için ne kadar üzüldüğünü görüp, o bizi terketti gibi bir dramaya başvuruyor olabilir.

ve ben sadece annemlerle oturduğum kadar izlediğim bir dizi hakkında nasıl böyle bilirkişi kesildim. allah'ım!