liseye üçe kadar çok başıma geldi ya. acayip çirkindim. ahahs. çocuklar da haklıydı, neyse mühim olan o değil.
sonra allahtan bi kerametle elim yuzum insan bakabilir hale geldikten sonra hiç başıma gelmedi. keşke gelse, hani sevsem ama ilişki sorumluluğu falan olmasa. aramak, görüşmek, plan yapmak olmasa arada düşünsem tamam. kafa ağrıtmasız sevgi. en sevdiğim.
