Bu konuda yazmak istediğim çok şey var ama elimden geldiğince kısa tutmaya çalışacağım. Sevebilmek gerçekten bir yetenek midir bilmiyorum ama insanın içinden bir defa gittiğinde geri dönmeyen, dönmesi çok zor olan bir eylem sevmek. Uzun zamandır kimseyi sevemiyorum, bana o kadar iyiliği dokunan her daim iyiliğimi isteyen insanlara karşı bile durum böyle, içimde en iyi ihtimalle bir minnet duygusu oluyor o da kısa bir sürede buhar olup uçuyor. Böylesine bir hayat sürerken anlıyorum ki insanı hayata bağlayan nadir şeylerden biri sevmek, sevilmek. Yoksa bu hayattan kopukluğumun bir tanımı olamaz.
