(bkz: bülent ortaçgil)’in anne dudağından çaldığı şarkı. çünkü insan annesinden uzaktayken de yaralanabilir. işte öyle bir zamanda yara bandı gibi, pamuk gibi yumuşacık bu şarkı.
insan büyüdükten çok sonra da masalları özleyebilir. hem isterse kocaman olsun, aynı insan bir gece yarısı uyanıp, yalnızlıktan korkabilir. işte öyle bir anda, tatlı bir dil gibi, yüreğin kanatlarını dindiren tanıdık bir koku gibi sıcacıktır bu şarkı.
