müziklerini alexandre desplat'ın yaptığı şahane film.
neden mi şahane? çünkü bir filmde her şeyin bu kadar güzel ve uyumlu bir şekilde ilerlediği çok nadir görünmüştür.
"aşk filmidir bu mıh" deyip gitmek istememiş olmama rağmen kız arkadaşım tarafından "ama bak edward nortonoynuyo" gibi bir cümleyle ikna edilerek götürülmüştüm filme. iyi ki de izlemişim diyorum şimdi baktığımda.
norton'un kocalık ve oyunculuk dersi verdiği filmde aslında watts'ın oynadığı karakterden insanlar nefret ettiği için gölgede kalıyor büyük bir ihtimalle filmi izlerken. ancak bir karakterden nefret ediyorsanız filmde, bu durum o roldeki oyuncunun şahane bir iş çıkarttığını gösterir. filmin başından beri dönüp duran erik satie'nin gnossienne no.1'i ise manastırdaki akordu bozuk piyanoyla çalındığında insanı bi garip hale getirir ve sonrasında orjinal tondan düzgün bir piyanoyla çalınmış haline döner zaten müzik ve orda da ruhunuzu teslim edebilirsiniz. zaten sırf bu sahne yüzünden tatil boyunca kız arkadaşıma her gün gnossienne no.1 çalmak zorunda kalmıştım**
neticede şahane filmdir, bulursanız mutlaka izleyin!
