hergün metro kullanan biriyim. o güne kadar sıradan bir şeydi. bahsettiğim gün bir yazı okudum. diyordu ki artık yeni bir korku türü var kendini metronun önüne atma korkusu. gayet normal insanlar bi anda anlamsız bi şekilde kendilerini metro tam durağa girdiğinde önüne atma isteği duyuyorlarmış ve yapabileceklerinden dolayı kendilerinden korkuyorlarmış. o günden sonra metronun durağa girdiği yere gidiyorum-çünkü en hızlı noktaları orası oluyor daha sonra giderek yavaşlayıp duruyorlar- sarı çizgiyi geçer vaziyette doğru direkt karşıya bakıyorum. metro o hızla geçerken neden kendimi atmadığımla ilgili sorular soruyorum. metro yavaşlamış oluyor bu sırada ve hazzımın doruklarını yaşamış oluyorum. aşırı haz duyuyorum.
