bugün

nilgün marmara

doğumda içi kanayan,
kağıda mayın döşeyenlerden. bu ülke için, edebiyat dünyasının en büyük kayıplarından. henüz 29 yaşındayken, evinin balkonundan atlayıp intihar eden güzide insan.

boğazımda düğümlenen koca bir halat. düğümlü, boşluğa salınıyor, salınıyor, salınıyor... ve havaya sürtündüğü yerde çıkarttığı tek bir dize var;
“ey tiksinç aydınlık! kusuluyor senin için, bil!”

(bkz:  hayatın neresinden dönülse kardır) demiş. sahi, kârda mısın nilgün?