Önceden, yani 1 buçuk sene önce falan aklım rastgele oluştururdu şiirlerimi; düşünmezdim bile kelimeleri.. sadece aklımdakini kağıda dökme işlemini ben yapardım.
Ama şu an istesem, hatta zorlasam bile şiir yazamıyorum, gelmiyor yazdılarımın devamı bir türlü. Ne aşk ne vatan ne de doğa hiçbir türde eser veremiyorum.
Peki 1 buçuk sene önceyle farkım ne mi? Evet doğru tahmin..
1.5 senedir kimseye tam anlamıyla aşık olamıyorum. Şiir aşktan beslenir, hatta onu sömürür, ona pragmatist yaklaşır. Sanırım yeniden, gerçekten aşık olabilene kadar şiir yazamayacağım.
