valeria kandinsky

Merhaba, ben gidiyorum. Sizlere hoşçakalın demek istedim.

Iki üç sene oldu burayı keşfedeli. Bazen derdimi anlattım, bazen dert dinledim. Çok şey öğrendim hayat hakkında, insan davranışları hakkında, yapılan hataların sonuçları hakkında, hatta ve hatta gelecekte beni bekleyen şeyler hakkında..

Sürç-i lisan eylediysem affola. Gergin bi tip oldum her zaman. mizaç işte.

Kimseye haber vermeden gidiyorum. Onun için de üzgünüm. Zaten burada bulunduğum her zaman diliminde silik atayım kendime diye düşünüyorum. Bugüne nasipmiş. size değer vermediği düşünmeyin lütfen. gerçekten etrafımda olan pek çok insandan daha fazla destek oldunuz bana. ama vedalar hoş değil.. affedin.

Küçükken bitirdiğim günlükleri yakardım. Hayatımda en pişman olduğum hareketti. O yüzden entrylerim kalsın. Belki bir gün çocuklarım olursa büyüdüklerinde okuturum onlara.

Hepiniz güzel insanlarsınız, biraz da ilginç tiplersiniz ne yalan söyleyeyim.* kendinize iyi bakın. çay kahve içmeye buyurun diyeceğim ama tanımıyorum kimseyi. kimsenin de beni tanımadığı gibi.

Bir gün her şey güzel olacak. Bir gün her şeyi çok güzel yapın. Hoşçakalın..

not: küçük bir son istek. bu, bu başlıktaki son entry olsun.

11. nesil silik.