çok gelişmiş olanları mevcuttur efendim. şöyleki 2 yada 3 yıl tam hatırlamıyorum her yaz gittiğim bir kuran kursu vardı kucukken. harika hocalarımız vardı coğu universite ogrencisi. oyle birilerinin kıcından kurdukları hayallerdeki gibi sarıklı cubbeli tipler degildi. ayrıca sadece salt kuran degil, bunun yanında hadis, siyer gibi dersler de bulunrudu hatta ve hatta okul zamanlari camiinin altındaki kütüphane de - evet yanlış okumadın bilmem kaç bin kişiye bir kütüphane düşen memleketimde var bu- öğrencilere her türlü okul derslerinde yardımcıda olurlardi. ingilizce bile öğretilirdi. şimdi bunları okuyan bünye ''aha lan cemaatci lan bunlar'' diye salyalarını boşuna akıtmasın hiçbir alakası yoktu cemaatlerle. her neyse, gelelim sosyal etkinliklere;
- her cuma gunu cuma namazı vesilesiyle kurs erken biter namazdan once sınıflar * arası bilgi yarışması duzenlenirdi. ve kazanan kaybeden herkese camiiye bagışlanan kek, meye suyu, kraker ne varsa hediye edilirdi.
- 2 haftada bir piknikler duzenlenilirdi. bentlere yada istanbulda ki diger buyuk piknik alanlarına.
- isteyenlere yuzme kursu verilirdi. 2 sene cemal kamacı 1 sene hamza yerlikaya spor kompleksinde olmak uzere bende katılmıştım.
- hafta sonları yine isteyenler bir beden eğitimi hocası eşliğinde futbol ve basketbol kamplarına katılabilirdi.
- çanakkale gezileri duzenlenirdi.
yani sizin anlayacağınız insanların beyinlerinde oluşan o kötü kurslarla alakası yoktu. ve hala da devam etmektedir. şimdilerde daha da gelişmiş artık büyüdüğümüz için pek uğrayamıyoruz. insanlara bu şekilde din sevdirilir. camii de kostuğu için küçük çocuklara bağırıp çağırılarak değil. kaldı ki peygamberimiz * sırf secdede sırtına çıkan torunlarının oyunu bozulmasın diye secdede uzun muddet beklemiştir. bunu yapan peygamberin ümmeti olmaya aday insanların boyle davranması ne kadar acı.
edit: ne oldu pek sevgili seovi got oldun dimi boyle seylerin olmasına. ağla da zırla istedigin kadar var işte. olmaya da devam edecek.
