bugün

gece yolculuğu

birazdan gerçekleştireceğim yolculuk. insanı saat itibariyle düşüncelere sokar. yarın direk işe gideceğim. sevdiklerimle geçireceğim birkaç saat daha fazla olayım diye. olaya bak. birkaç saatin hesabını yapıyorum, vay arkadaş. peki niçin?
yaşamamı devam ettirecek o lanet kağıt parçasını kazanabilmek için.
kiminin bir yevmiyelik parasını kazanabilmek için sevdiğimi,ailemi ve arkadaşlarımı bırakıp gidiyorum.en acısı da emekli olana kadar kırk sene daha buna devam etme zorunluluğum. bu saçma hayat için 16 sene eğitim görmem de cabası.
inşallah bu sefer uyuyabilirim. kafam doluyken uyuyamıyorum.
alışmam lazım.