"Kalan son eşyalarımı toplamak için son kez o eve gelmiştim Bir daha gelmeyeceğimi bilerek. Odama girdim koltuğun altında bazen bir şeyler sakladığım geldi aklıma oraya da bakmak istedim. Koltuğun arasında sıkışmış bir şey gördüm uzandım aldım,en sevdiğim saatimdi. sonra oturdum bir kaç hafta önce anneme o saati evi toparlarken kaybettiğini düşünüp uzun uzun bağırmıştım. Belli ki ben düşürmüşüm o araya. Oturdum son kez baba evinde bağıra bağıra ağladım. Şimdi ne değeri kaldı saatin ne de önemi. Pişmanım it gibi pişmanım bağırdığım her dakika için....bununda önemi yok artık bitti, bittik"
