araba sürmeyi cidden sürücü kursunda 10 saatlik çalışmayla öğrendim. öncesinde basit şeyler yapabiliyordum tabii ki ama el alışkanlığıdır, ikinci vitesin üstüne çıkmaktır asla yoktu. dolayısıyla sınav günü geldiğinde öğretmenim ne kadar rahatsa gözetmenlerim bir o kadar gergindi. 10 günün sonunda özgüvenim yerindeydi. neyi ne kadar yapabileceğimin farkındaydım. ani bir sorun olsa, önüme biri atlasa filan durabileceğimi de biliyordum. insanları gerebilecek tek noktam durabileceğim en ileri noktada durmamdı. arabanın burnunu yola çıkarmadan tabi.
ışıklar filan olmayan dev bir daire kavşak var bizim orada. ben ehliyet sınavına girdiğimde otobüsler filan rahat dönsün diye daireyi çift şeride çıkarmak için kavşağın merkezini küçültüyorlardı. bir gidişte, bir dönüşte iki kez geçiyorduk aynı kavşaktan. yol çalışmasına dikkat ediyorum, zaten aşırı hızlı değilim ama o anda biri cidden yola atladı. adama yaklaşık 1 metre kala durdum. adamın kendisi panik yapmadı, ben panik yapmadım ama görevlilerin "Dur dur" diye bağırmalarına hala gülerim. Haklılar tabi, niye acemi şoföre güvensinler ki? Hele de benden önce sınav yaptıkları kişi paralel parktan kalkışta yola olabilecek en uzak ağaca çarpmayı başarmışken.
yol da hafif yokuşlu, kalkarken yokuş yukarı kalkamayacağımı düşündüler. yokuş yukarı kalkış için farklı bir noktamız var çünkü, daha oraya gelmemişiz. motoru biraz bağırtmış oldum ama tertemiz de kalkışımı yaptım.
sonra bir piknik alanı var, çoğu insanın girmediği bir yolda, güzergahımızın üstü. yokuş sert, kalkışı orada yapacağız. ben kalkışı yaparken sarhoşun teki ters şeritten geliyor. bir de taksi var, onun önüne geçmeye çalışıyor. yokuştan ben 1 ile kalktıktan sonra bir süre 1 ile gidip az ileriki kavşaktan 1 ile u dönüşü yaptıktan sonra vites yükseltmem lazım, ben zaten kalkış yapmışım. daracık yolda 3 araba yan yana geçmeyi başardık. en sağda ben olduğum için yanımdan geçmeleri bana sıkıktı olmadı hiç olmazsa. u dönüşüne giremeden durmam gerekti. üçüncü yokuş yukarı kalkışımı da o noktada yaptım. direksiyon öğretmenim ciddi ciddi camı açıp sövdü, üstüne plakalarını aldı. onlar beni geçip yola devam ettikten sonra kazasız belasız varış noktama doğru gittim. ama eminim hem öğretmenime hem de gözetmenlere heyecanlı anlar yaşattım.
ehliyet sınavım da darbe olayları yüzünden ertelendi zaten, ona da hala sinirliyim. neyse, tek seferde aldım o ehliyeti. gerçi ikinci seneme giriyorum, arabam yok. tatillerde eve gittikçe anca kullanıyorum o yüzden biraz boşuna aldım ehliyeti. neyse artık.
