nedense ilki (1958’deki) ayrı, ikincisi ayrı bir güzeldir. her ikisini de memduh’un çekmiş olmasına rağmen, iki film arasındaki hissiyat farkı yoğun ama eksik değildir.
gözleri görmeyen ve çengelli iğne satarak geçinen bir kıza zenginlik yalanı söyleyen üç arkadaşın hikayesini anlatır bu film.
üç arkadaşın adları mösyö artin, mıstık ve murat. üç arkadaştan artin dartanyan fotoğrafçıdır, murat niyetçilik yapar mıstık ise ayakkabı boyacısıdır. murat kendisini ressam, mıstık’ı mühendis, artin’i foto a.ş. genel müdürü yapar.
tabi görme engeli olan kızın gözlerini açtırma çabaları ile devam eder film.
izledikçe insan kaybolan insanlığa ağlar, kendi içler acısı halini bir kenara bırakır, kızın durumunu ayrı bir yere koyar; ortada bu filmden doğma pür pak bir his yumağı kalır...
