yazarların en son mutlu olduğu an

geçenlerde halamın kızının 4 yaşlarındaki ufak kızının arabayla giderken arkadan beni dürtmesi ve biliyor musun ben seni çok seviyorum demesi, benim bu pek beklemediğim söz sonrası (ben her zamanki gibi su isteyeceğini düşünmüştüm) gerçekten mi diye mutlulukla sormam ve onun da evet deyip boynuma sarılıp yanağımdan öpmesiydi. böyle yapınca ben de seni çok seviyorum deyip sarılıp yanağımdan öptüm. beni daha önce başka şehirde olduğu için belki hayatında 10 defa bile görmedi ama bana böyle durduk yere niye bir sevgi gösterisinde bulundu, pek anlayamadım. hani bir oyuncak, bir hediye vb. falan da vermedim o gün. ama o bana büyük bir mutluluk hediye etti.