an itibariyle albümünü dinlemeye çalışmış biri olarak rahatlıkla söyleyebileceğim tek şey şudur ki hiç bir şarkısını sonuna kadar dinlemek nasip olmadı! konuşmayı öğrenen minik bir kız çocuğu gibi sürekli tekrarlanan, ve her farklı şarkıda aynı şekilde yinelenen kelimeler:
"bak bunlar da vardı
vardı ve bitiyor
bunlar kalanlar arda
bu da bize niye yetiyor?"
"birileri var
birileri var
birileri yine sarhoş
birileri yaz
birileri kış
birileri önce
birileri bize apaçık
birileri pişman
birileri bize çok acır
birileri çok acır...
birileri bize çok acı getirdileeeeeeeer
birileri farkında
birileri farketmedi
birileri sağ
birileri sol
birileri farketmedi
o da bunu görmedi
bu da sana hiç yetmedi.
üçgen gezegenleri
meşru cinayetleri
yine onu vurdulaaaaaaaaaar..." *
(bkz: aslında bir konu var)
not: böyle alt alta yazıldığında bir şey ifade etmediğinin farkındayım ama inanın düz yazı olarak da pek bir manasız kendileri.
* bıkmadan, usanmadan sarfedilen ve'lerle birbirine bağlanan cümleler, sonuç ne peki: her şey hakkında hiçbir şey. o kadar yorucu ki!... nevrotik bir ruh hali içerisindeyken karalanan bir kompozisyon gibi, içerisinde sürekli bahsedilen bir "o" var ama onun da kim olduğu belli değil. *
"kırmızı bir at çizerdim
kırmızı bir at
bak bu da kafası!"
(bkz: mutsuz punk)
...dediğinde zaten benim için olayın bittiği an oluyor ki kendisinin bilkent üniversitesigrafik tasarım bölümü mezunu olduğunu öğrenip imgelerle iletişim kurmaya çalıştığını düşünerek kendimi avutuyorum. son olarak aslında bir konu var ise şayet biz insanların anlayacağı şekilde anlatılması taraftarayım ki... ama bir dakika, hayvanlar'mış o'lum albümün adı! ben de n'oluyor diyorum ya çok pardon, çok pardon!...
notun notu: shoegaze değil de; ellerini birleştirip başparmaklarını birbirinin etrafında dolandırırken başı öne eğik bir şekilde alt dudağını hafifçe büken ve ayak başparmaklarını birbirine sürtenler akımı var ise şayet bu sene bu kategoride ödüle doymaz kendisi.
