Ben sinema sanatından pek anlamam. Ama şunu bilirim. Film sadece konudan ibaret değildir. Kamera acıları, yerine tam oturan müzikler, oyuncuların jest-mimikleri ve psikolojik göndermeler de filmi film yapan önemli unsurlardır.
Bu sebeple bu filmi izlerken de özellikle psikolojik göndermeleri iyi yakalamak gerekir. Ya da ciddi bir dönem bilgisi olması gerekir insanın. Bende var mıydı? Hayır! Ama hepimizin yaşadığı yalnızlık bunalımını çok iyi kavradığını görebiliyoruz.
Filmi izleyen hemen herkes meşhur ayna sahnesini söyler fakat baş karakterin yatakta cenin pozisyonunda yatması da önemli bir ayrıntıdır. Ana rahmine dönüşü simgeleyen bu yatış biçimi farkında olmadan tüm yalnızların sığınak noktasıdır.
