Zamanında çok fazla haşır neşir olduğum, beni bir okuma adabı elde etmeme yardımcı olan insanlarla tanışmama vesile eden bir uygulamaydı. Sadece 1 sene mükemmelliyetini koruyabildi. Uygulamanın geleceğini benim gibi Facebook grubunda takılan bir kaç yüz kişi fark edebildi.
Platformun yayılmaya başladığı ilk zamanlarda Facebook grubu vardi 3bin kişilik falan. Hala var tabi su an +50bini geçmişti çıktığımda. (3 sene evvel) Asıl başlangıçta yazar kitlesinin yaş ortalaması okuyucu kitlesine göre daha yüksekti. Kendi çapında gerçekten yetenekli yazarların ortaya çıktığı bir platformdu ve herkesin gözünde değerliydi. Uygulamanın ayrıcalıklar tanıdığı elçiler de vardı. Grupta o insanlarla sohbet etmişliğimiz oldu. Hala da sürenler var. Gruptaki insanların ve elçilerin genel amacı belliydi. Daha nitelikli, daha kaliteli çalışmalar ortaya çıkarmak, insanlara okuma sevgisi aşılamak. "Wattpad'te oku ama adam gibi 100-200 kitap, gerçek kitap, okumadan yazıp çizme " derdik. insanların okuduğu kitaplarla yarıştığı bir ortam vardı. Gerçekten zevkliydi. Ama gün geçtikçe uygulamaya ilgi arttı. Gruba eklenen insanların paylaşımlarına oranla Wattpad'in kalitesizlecegi belli oluyordu. Hatta bi ara intihar odası odası filmi bi yayıldı. Tam ergenlik döneminde grup herkes triplere girdi. Tuhaf tuhaf hikayeler o biçim. Karşılıklı oy falan. Eskiler olarak bunu yadırgıyoruz tabi. Yeteneği olan nadir insanlar da 'wattpadte mi yazıyorsun ıyy' etiketini almamak için sıyrıldı bir kenara. Sonra grupta tartışmalar oldu bende o tartışmalarla gruptan sıyrıldım. Sonra uygulama da düzgün hikaye zor bulunur oldu. Ha var mıydı vardı. Ama sıktı. Onu da sildim.
Bakın uygulamayı kendim kullanıp kendim soğudum. Sinir olduğum ise kendisi nasıl konularla hikaye aramışsa onlardan bulup onu okuyup tüm uygulama çöp muamelesi yapanlar.
Herkes kuzenine, öğretmenine kayan insanların hikayesini bilir ama o platformda annesinin karnındaki çocuğun gözünden dünyayı anlatan hikayeyi bilmez ya da sağır ve konuşamayan gencin psikolojini yansıtan hikayesini.
Mesela Ediz'i Doğa'yı herkes bilir. Öznur'u herkes kötüler. Feminenler okurken çıldırır falan ama eleştiren Stockholm Sendromundan bi haberdir.
Neysem. Güzel bir uygulamaydı vesselam. Hala doğru dürüst yazmaya devam eden varsa helal olsun.
