1989 doğumlu yönetmen Xavier Dolan'ın 2009 yapımı filmi.
Narsisistik anne ve ilgisiz baba tarafından kötü bir şekilde yetiştirilmiş eşcinsel bir ergenin annesiyle yaşadığı gitgelli ilişkiyi, iki uyumsuz insanın birlikte yaşama çabasını ortaya koyan film. Başta ergenin ergence tavırlarından, annesinin basit kötü yanlarını hoşgörmeyip büyütmesinden dolayı anneye hak verseniz de zamanla annenin de dengesiz, çocuğuna başkasının önünde bağırıp onurunu kıran, çocuğunun kişiliğini ve hayatını hiçe sayan, hatta yer yer çocuğuyla rekabet eden değişiğin biri olduğunu görünce hataların karşılıklı olduğunu anlıyorsunuz. Anne, çocuğunu sevdiği halde manyağın biri olduğu için çocuğunu incitmekten kendini alıkoyamıyor .
Babanın ergenusu 7 yaşında terk etmiş olması da kanımca evde hakim olan hırgürün önemli sebeplerinden. Anne ve baba, hata yaptıklarında birbirlerini engelleyen fren ve denge mekanizmaları gibidir ama ilgisiz baba yapamayacağını düşünerek (bu da ne demekse aq) aileyi terk edince hem annenin dengesiz tavırları çocuğu ezmiş hem de anne tek başına çocuk yetiştirme yükünün altında ezilmiş.
Müzikle, ağır çekimli geçiş sahneleri, ki yönetmen diğer filmlerinde de bunu yapıyormuş, güzeldi, sanatsaldı filme ayrı bir hava katmış. Görüntüler de yer yer güzel fotoğraflar gibiydi, mekanlar da zevk yansıtan cinsten. Böyle bir filmi 50 yaşında çekmek de takdire şayandır ama bunu 20 yaşında yapabilmek olağanüstü.
