duada tevessül etmek, vesile kılmak caizdir kardeşim.
yusuf suresi 97.ayet: (oğulları) dediler ki: ey babamız! (allah´tan) bizim günahlarımızın affını dile! çünkü biz gerçekten günahkârlar idik.
yusuf suresi 98.ayet: (ya´kub:) sizin için rabbimden af dileyeceğim. çünkü o çok bağışlayan, pek esirgeyendir, dedi.
yakup (as)’ın evlatları babalarına gelerek: “ey babacığımız, bizim günahlarımız için af dile.” demiştir. bu bir tevessül değil midir?.. bu, bal gibi tevessüldür… zira tevessül, kişinin, allah’ın affına ya da farklı bir arzusuna ulaşabilmesi için, Allah katında daha makbul kimseleri vesile kılmaktır. yakup (as)’ın evlatları da allah’ın affına mazhar olabilmek için babalarına tevessül etmişler ve allahın kendilerini affetmeleri için hz.yakub’u vesile kılmışlardır. bu apaçık bir tevessüldür…
size göre yakup peygamberin oğulları şirke giriyor ve peygamber de kabul ediyor öyle mi?
bir başka örnek;
nisa suresi 64.ayet: biz her peygamberi -allah´ın izniyle- ancak kendisine itaat edilmesi için gönderdik. eğer onlar kendilerine zulmettikleri zaman sana gelseler de allah´tan bağışlanmayı dileseler, resûl de onlar için istiğfar etseydi allah´ı ziyadesiyle affedici, esirgeyici bulurlardı.
bundan açık ayet var mı??
eğer tevessül caiz değildir. derseniz, allah'ın, peygamberimize şirke rıza göstermesini, hatta ona ortak olmasını emrettiğini kabul etmek zorunda kalırsınız. eğer bunu kabul edebiliyorsanız, biz sizinle daha ne konuşalım.
