Çıkış dönemlerindeki ilk üç albümle black/folk örnekleri verdikten sonra iyice piyasa olunca art rock/ambient/experimental/trip hop/avant-garde sentezine kayan norveçin klasik şovenist, ego mastürbatörü, show business, mainstream gruplarından. Davaya ihanet seziyorum, yaptıkları müzik çok samimi gelmiyor. Kristoffer'ın arcturus ve borknagar gibi imaj olarak yine aynı sikkoluktaki projeler içerisinde yer aldığını düşününce de şaşırmıyor değilim. 2000 sonrası yaptıkları her neyse ve hangi kafayı yaşatıyorsa aynısını demet akalın'ın şarkılarında da bulmak mümkün.
