şimdi diğer kutsal kitaplarla kıyaslanma hadisesine baktığımızda;
incilin aslının bozulduğunu biliyoruz. bu konuda uzmanlık derecesinde bilgim yok ama incilin şu anki haline insanlar tarafından getirildiğini biliyoruz ki hz.isa henüz öldüğünde bile havarilerinin ve havarilerinin arkadaşlarının yazdığı dört incil mevcuttu...
tabi bunlar iznik'te bir konsey tarafından seçilmiş olan inciller. bu da demek oluyor ki bunlardan başka da inciller mecvut imiş vakt-i zamanında. özellikle ortaçağda dinin, halkın cehaletiyle doğru orantılı olarak istismar edilmesiyle beraber bu incil sayısı da artmıştır. öyle ki her klisenin mevcut incili kendi çıkarları doğrultusunda değiştirdikler bilinmektedir.
yani konuyla bağlarsak, kur'an-ı kerim'in diğer kutsal kitaplarla olan bazı uyuşmazlıklarını "hani Allah göndermişti bütün kitapları, bir dediği bir dediğini tutmuyor" diye yorumlamak yersizdir. biliyoruz ki aslı bozulmamış tek kitap kur'an-ı kerim'dir.
asıl konumuza geldiğimizdeyse, zaten din kavramıpeygamberler tarafından insanlara anlatılmaya başlandığında da aynı problem hep karşılarına çıkmıştır. insanlar hep bir somut örnek istemişlerdir peygamberlerden. gerektiğinde kendi yaptıkları putları göstermişlerdir bahsedilen tek yaratıcıya karşılık olarak. inanmaları için Allah tarafından peygamberlere verilen mucizeleri büyücülük olarak tanımlamışlardır...
günümüze ise yaygın olan düşünce peygamberlerin aslında peygamber olmadığı ki aynı kesim Allah'a da inanmamaktadır, bu kişilerin akıllı, zeki ve toplumu kullanmasını bilen insanlar olduklarıdır. sonuçta bu olayların yaşandığı çağa gidemeyeceğimiz ve ölmeden önce bu konuda somut bir bilgiye sahip olamayacağımız ortadadır. bu yüzden iş her zaman olduğu gibi inanç konusuna geliyor.
diyeceğim şudur ki; hiç birimiz aklını kullanamayan, düşünemeyen insanlar değiliz. herkes gereken araştırmalarını yapar, kur'an-ı kerim'i de incili de okur. ister müslüman olur, ister hristiyan... o kişinin bileceği iştir. ama inanç konusunda kimsenin kimseye inandığı ya da inanmadığı konular dahilinde hakaret etmeye hakkı yoktur. elbette herkes yaptıklarının ya da yapmadıklarının cezasını veya mükafatını görecektir. belki inananlar inandıkları yaratıcının olmadığıyla karşılaşırlarsa bir şey kaybetmezler. aksine iyi bir ahlak edinmiş olurlar ama eğer ki inanmayanlar öldüklerinde kutsal kitaplarda adı geçen ogularda yüzleşirlerse...!!!!
