bugün

ağız şapırtadan insan

Babam. Bir kere sadece baba yapma diyebildim nazikçe, kıyamet koptu. Onu eleştirecek konumda değilmişim. Sonra bir kere laf arasında duysun anlasin diye 'bir yerde okudum. Bunun yemek şımarıklığı olduğunu, herkesin iradesi ile bundan vazgeçebiligini ama bu konuda şımarık olan insanların vazgeçmediğinden bahsediyordu' dedim. Tabi bunu demek için ortalama bir sene o ağız sapırtisini çektim ki babam bunu direk ona dediğimi anlamasın. Bir hafta tesir etti. Sonrası yok. Hala sapirdatiyor. O ağız içindeki yemek damağa yapıştığı için üzgün. Dil o sese sebep olduğu için üzgün. Biz de yemek yiyemedigimiz için. Üzgün olmayan tek insan var. O da "baba" olduğu için eleştirilemezmiş.