ülke için iyi bişey yapılmak isteniyorsa, bu dil politikalarını da içermeli. türkiye'de yabancılara türkçe öğretimiyle ilgilenen kurum ya da bu alanda akademik çalışma yapan sayısı çok çok az.
türkçe öğretmeni eş dost, ya o bizim alanımız değil ama ık mık diye mızırdanıyor. nasıl ya?
neyse. zor olan tek kısmı o,ü,ı gibi seslerin bulunmadığı dil konuşmacılarına aksanı alıştırmak. bir de türkçe konuşmaya olan çekincelerini aşmak.
takip edilen yöntem ve teknikler, ingilizce öğretimiyle aynı. başlangıç için acil kelimelerin ve kalıpların kullanımı, zamirler, zamanlar ve diğer üst düzey dil kuralları şeklinde bir sıra takip ediyorum şu an. yine başlangıçta ana dil ve türkçe arasındaki ortak kelimelerin farkındalığının arttırılması da çok faydalı.
bir de öğretmenin, öğrenen kişinin anadiline hakim olması gerek. bunu fark edince bi kez daha native teacher saçmalığının bomboşluğuyla yüzleştim. ingilizce öğrenemeyen türklerin hevessi can simidinden başka bir şey değil.
ekler sanıldığı kadar da zor değil öğrenmek için çünkü hepsi belirli bir sistem ve mantık sıralamasıyla ilerliyor. iki dile de hakim olduktan sonra izahı yapılarak aşılamayacak bir mesele değil.
bu konuda deneyimi olan ya da tavsiyeye ihtiyacı olanları bilgi paylaşımına bekliyorum.
