ateistlerin ahlak korkusu yoktur,oldururler yakarlar yıkarlar.
zaten ben insan oldurmuyorsam,tecavuz etmiyorsam,gasp etmiyorsam sadece allah korkusundan degil mi?yani din olmasa ben ahlaksız kalıcam,ahlaksızlıgımın sonucu olarak bol bol suc isleyecegim,sonra huzurlu bir sekilde uyuyacagım.
bu cumleyi soleyen insandan korkmak gerekir.cumlenin altında gizli gunahkar bir hava vardır.''ben suc islemeye egimliyim,ama allah korkum oldugu icin yapmıyorum bisi;oysa onlarda allah korkusu yok,rahatlıkla suc isleyebilirler''.
imanın icinde ahlak gerekir,ama ahlakın icinde iman olması gerekmez.ateist diye bir insanda ''potansiyel suclu'' olarak gorulemez;ki boylesine bir onyargı,bir yargısız infaz,bir fişleme cabası din tarafından yasaklanmıstır.bu onyargı toplumu kendi icinde gruplasmaya,ayrılmalara ve hosgorusuzluklere yoneltir,bu da semavi dinlerin istemedigi bir seydir.
