bugün

ben bu yazıyı sana yazdım

cama başımı yaslamış, kimsesizliği iliklerimde hissederken, adını duydum başkasının ağzından. öylesine bir sesleniş, bir insanı ne kadar yıkabiliyorsa, o kadar yıkıldım. düşünmeden yalınayak kapına geldim. yol boyu seni yok etmek adına yaptığım her şeyden özür dileyerek, ağlamanın çaresizlik olmadığına ikna olarak, seni nedeni olmadan çok sevdiğimi söylemek için, yine ezberlediğim o kapının önüne, geldim. yine. ben geldim. Yine. ben döndüm.