bebek yüzlü olduğum masum zamanları. Zamanla o masumiyeti kaybettim, büyüdüm ve değersiz bir yığına dönüştüm bir liselinin dediği gibi. Lanet olsun.
Bir gün ilkokul öğretmenim isimsiz anket yapmıştı, herkes sevdiği sevmediği kişileri falan yazıyordu.
Öğretmen sevmediği kişilere 'Sevmediğim arkadaşım yoktur.' yazan kağıdı okuduğunda sınıftaki herkes bana dönüp gülmüştü. Bunu yazsa yazsa ben yazmışımdır dediler.
Sıçtığımın yazısını ben yazmamıştım oysa. Bu gereksiz anı hiç aklımdan çıkmıyor. O zaman farklıydım, sevilirdim, duyarlıydım, kibardım. Şimdi ise çirkinim, sorunlarım var, sinir ve nefret hayatımın içinde...
