Birbirine denk olmayan öğrencileri, romantik bir bakış açısıyla denkmiş gibi yaparak eğitmeye çalışmak ziyandır. Aksini savunan ya çocuk olmamıştır ya da çocuk görmemiştir. Özellikle lise kademesinde öğrenciler farklılıklara karşı fazlasıyla seçici ve acımasız olabiliyorlar. Bu iki tarafı da olumsuz etkiliyor. Öğrenci kaynaşmaktansa daha da dışlanıyor.
Diğer bir yüzü iki taraf için de eğitim kalitesini düşürmesi. Özel öğrenci kendiyle benzer yollarla öğrenen öğrencilerle daha kolay ve hızlı yol alabilirken onu genele uymaya zorlamak hem özel öğrenci için zorluk hem diğer öğrenciler için haksızlıktır.
Eğitimde eşitlik herkese aynı eğitimi dayatmak değil, herkese eğitimden kendi için maksimum faydayı kendine en uygun yolla sağlayabilmektir.
