yalnızlık

ilk zamanlar cok guzel gelır yalnızlık, somurtarak evinde oturmanın rahatlıgını yasarsın bu zamana kadar neden hep bırılerı vardı kı hayatımda dıye aklından gecırır hayatının gerı kalanında da yalnız gecırecegın gunlerı hayal edersın. biraz zaman gecer eve geldıgınde ıcerden birinin kapıyı acıp sana hosgeldın demesını ıstersın, duvarlar en iyi arkadasın olur dertlesırsın onunla, uyumak ıstersın kı yarın cabuk gelsın. zaman gecmez hayal kurarsın bol bol, evıne gelen ınsana gıtme dersın ama bir bakmıssın gitmiştir.