cinlere inanan birini ciddiye alamamak

Son derece ciddiye aldığım durumdur . Çok ciddi şekilde onları ciddiye almamayı '' hayat felsefesi 2 '' yaptım . '' Niye inanayım '' dedim . Çünkü yazıyor dediler . '' Sıcak su dökersen yakarlar seni '' dediler . Pencereye elimde bi litre sıcak suyla çıkıp '' kaçılın ulan ibneler (!)'' dedim ve döktüm suyu . Ertesi gün uyandığımda donuyordum , kalktım elektrikli sobayı götüme soktum . '' tuvalette yaşıyorlar , sakın oraya ekmekle girme çarparlar '' mış . '' vay abazalar '' dedim '' milletin avretine de göz diktiniz he ? '' ve gidip soframı tuvalette kurup çaydanlığın içinde fokur fokur kaynayan suyu klozete döktüm . Karnım çok ağrıdı . Taş çekti tabi . '' ekmek kırıntısı olmasın yatağında '' dediler '' ona da tamam ulan '' dedim ve yatağın her yerine sevişmelik kırmızı gül serper gibi ekmek kırıntısı serptim , hızımı alamayıp 2 de sağlam ekmeği koynuma alıp yattım . Gece yarısı kendimi yerde sürüklenirken buldum . Anca yatağın yere kazılı ayağına tutunarak kurtulabildim . Karıncalar yatağı yememişti iyi ki . '' Allah var '' dediler . '' nerde '' dedim . '' her yerde '' . '' şu an kucağımda mı ? '' dedim . Ondan sonrasını hatırlayamamam gayet normal . Ondan sonrası yoktu zaten . Daha fazla kalamazdım orda .