bugün

erhan güleryüz

Erhan Güleryüz, benim anlamım. Benim onunla bağım, çocukluğuma dayanır. Çocukken Kral Tv'den başka program bilmezdim. 4 yaşındaydım, Tv karşısında oturuyorum.Yeşil siyah tonları bir mekan. iki gözlüklü adam. Biri kel, biri siyah saçlı.Klibi izlerken şu kanaate varıyorum: ''Siyah saçlı olan çok yakışıklı.'' diyorum. ilk görüşte aşk. Şarkının adı da ''Çayımın Şekeri''. Dilime pelesenk oluyor. Sonra Ahu Gözlüm klibinde rastlaşma.
6 yaşındayım. Babam Bostancı Durağı isimli albümü satın alıp eve geliyor. Aşk bende perçinleşiyor.
2005 yılı ve solo albüm çıkıyor... Cancazım isimli şarkı. Aaa bu Ayna'daki adam diyorum. Aşkım büyümeye başlıyor.
2012, Cemil abimin ölümü. Üzülüyorum ve Erhan'a şefkat verme isteğim artıyor. Onunla tanışmayı kafama koyduğum senedir bu sene ve aynı zamanda onu Twitter'dan takip ettiğim.
Söz Müzik Erhan Güleryüz'ü de dinlemeye başlamıştım o vakitler. Sürekli istek yapar onun dikkatini çekerdim. Bana özel şarkı da paylaşırdı. Hatta adımı söylerdi. -ahenkle-
Yıl 2014... 5 Temmuz. Bursa'ya geldi Erhan. Ben de onun konserine gittim. En önden izledim onu. Şarkılarına danslarla eşlik ettim, bağıra bağıra söyledim onunla şarkıları. Bari sen unutma beni'de şiir kısmına ondan evvel girdim, bana şöyle güzel bir baktı ve birlikte o şiir kısmını söyledik. Bir güzel an daha var o konserle ilgili:
Can Güney, dişleri ile gitar çalıyordu ve Erhan da bize sordu: ''Can ne yapıyor?'' dedi. Ben de :

''Gitarıyla bütünleşiyor'' dedim ve gülümseyerek bana baktı. Üstelik gözlerini görmüştüm. Bana da çok güzel poz verdi kerata. <3

Keşke gidip tanışabilseydim onunla konser çıkışı. Lakin hasta idi ve iğnelerle ayakta durdu.
Instagram'dan beni takip edip sonra unf yapması beni üzdü ama olsun. Onunla inşallah tanışacağım. inşallah.