Geçen seneydi, mevsim yazdı..
Aylardan haziran, gün; yirmi altı.
Parkın bir ucunda sen,
Bir ucunda yalnızlık vardı.
Kaçamak bakışlarda kapışıyordu;
iki yitik, iki yaralı yabancı..
Bir avuca tutuşturmuştun sen,
Numaranın yazılı olduğu kağıdı.
Bir zaman sonra
Gideceğini kim bilirdi ki,
Mevsim yazdı..
Tutuşturduğun; kağıt değil,
Yüreğin kendisiymiş aslında,
Kalpte yanık bir sızı;
Duyuyor musun şimdi,
Sana yakılan ağıdı.?
Kimin kaderi bu;
Kimin yazısı,
Kim yazdı?..
Sen yazmadın, ben yazmadım..
Belki de sadece,
Mevsim yazdı.
