sözlük yazarlarının itirafları

içimdeki savaş benliğimin uçsuz bucaksız bir çıkar hissini yüzüme vuruyor.

Tüm seçimlerim, mutsuz olduğum tüm kararlarım daha mutsuz olacağımı bildiğim diğer kararlarıma varmamak için verildiler.

Öyle bir çıkarcılık ki, yavaş yavaş içimden kendimi almama, aldırılmama izin veriyorum.

Ölümün yaşamı içleye içleye, hiçleşe hiçleşe deneyimlenmesine ve denetimlenmesine tanık olduğum bu savaşı görüyor, tanık oluyor ve ölesiye susuyorum.

Öküz gibi canım yanıyor, içimi tırnaklıyor, bir o kadar da daha hissizleşiyorum.

Kabullendikçe süzülüyorum.

Bilmiyorum.

Bir kere rüyamda şeytan "işte oluyor, senin hayat enerjini emeceğim, buraya kadar" demişti.

Restini görüyorum.