Steinbeck'in sıçtığını zevkle okurum, öyle söyleyeyim.
Gazap üzümlerine gelince, o dönemi ve dönemin yaşam koşullarını etine kemiğine kadar anlatmış, hissettirmiş.
Karakterleri, olayları ve mekanları birbirine yedirmiş yine. Steinbeck'in sıklıkla yapmadığı bişey olarak psikolojik tahlil yapmak yerine dili kullanarak karakterin duygularını okuyucuda uyandırmış. Geçirmek istediği ideoloji ve tahlil ettiği durumu da göz önünde bulundurunca zaten kişinin cümlesini okurken ister istemez kapılıyorsunuz. Her zamanki gibi son dört beş sayfada da ters köşe yapıp bu kez beni onbin yıl önceki insanlık mertebemle baş başa bıraktı.
