Henüz 5 yaşında kocaman çerçeveli gözlükler takmak ve üstüne bir gözünüz daha fazla çalışsın diye akşamları diğerini kapatarak durmak zorunda olduğunuz ve alınan her yeni gözlüğü belki bir daha almazlar diye çaktırmadan kırdığınız günlerde bir gece ansızın kapıda gözünde bir tarafı pamukla kapatılmış gözlükle belirdikten sonra sizi kucağına alıp 'benim de gözlerim bozuldu' dediği ve çok uzun seneler sonra O'nun gözlüklerinin numarasız camdan sırf siz bir daha ağlamayasınız diye özel olarak yapıldığını öğrendiğiniz andır.
