sürekli mutsuz insan

mutluluk ve mutsuzluk skalanın iki zıt ucu olan duygu halleri değildir. mutsuz insan yoktur, insan vardır. insan bazen var olmanın kaçınılmaz hüznünü, dünyanın geçici çekiliciliği ve baş döndürücü kimyasıyla unuttuğu için mutlu insan olur.

"mutsuz" insan, farkında olan insandır. hüznün, kederin ve acının giderek arttığını, dünyanın her yerinde çığlıkların boşlukları doldurduğunu, hep bir parçası halinde taşıyan insandır. bunu bir anlığına unutan insan, mutlu insandır.

mutlu insan bir an için kendi varlığının altında ezilmekten kurtulup, gözlerini başkalarına diken insandır. kendinden uzaklaşandır. ama bu geçici bir kaçıştır.

mutlu insan, kendisini unutturacak şeylerin hayatına girmesine izin veren insandır. çok uyuyan ve kafası güzel insanlar, bu kaçışın başını çekenlerdir.