Bir tane çirkin mi çirkin kızın iki tane yakışıklı mı yakışıklı taş gibi delikanlıyı kendi peşinden koşturduğu dizi.
Her şeyden önce çıkış noktası olarak bile akla mantığa aykırı; sen zengin, boylu poslu, yakışıklı, kibar, her şeyden anlayan, sporcu, sanatkar ruhlu bir bekar olacaksın (hem yiğit hem tuna için geçerli bu yazılanlar), sonra kalkıp yerden bitme çilli bir kız için aynı senin gibi biriyle rekabete gireceksin.
Geçelim beyler geçelim, reel hayatta o çilli bodur, çaycıyla bile bir arada olamazdı onca manken gibi kızın ortasında, daha stajının dördüncü haftasında kapı önüne konurdu. Komedi dizisi diye absürdlüğe katlandık ama her iki jön de bu kızın üstüne ağlayıp bayılınca absürdlük de bir yere kadar diyor insan.
Ki reel hayatta o iki çocuk, bırakın çilli boduru, irem gibi bir kızı bile acaba yanımda taşımaya değer mi diye düşünür. Heyhat ama senaristler de bizi aptal yerine koyduğu için izliyoruz işte. Bunları hak ediyor muyuz? Bu kadar düşük seviyeleri hak etmiyoruz, alay ediyorlar bizimle.
