yorumların genelinden anlayacağımız üzere pek hoş karşılanmayan sevgilidir. halbuki "seni seviyorum" sözcük öbeği herkesin duymayı en çok isteyeceklerinden değil midir? demek ki sadece kelimeleri duymak değil istediğimiz. sevilmek. diğer bütün unsurlarıyla birlikte, bütünüyle sevilmek.
sürekli seni seviyorum diyen sevgilinin amacı sevdiğine inandırmak, kandırmak olabilir elbette. fakat benim aklıma ilk önce art niyet gelmedi nedense. eksik kalan bir şeyleri tamamlama isteği gibi canlandı gözümde. sanki karşı tarafı değil de, kendini sevdiğine inandırmak gibi. seni seviyorum, seni seviyorum derken; aslında içimizden onu seviyorum, onu seviyorum diyor olabilir miyiz? kendimize telkinlerde bulunuyor olabilir miyiz?
kesin konuşmak mümkün değil ama bence olabilir. belki de böyle cümleler kurmadan önce bazı başka şeyleri düşünmemiz, önce kendi içimize bakmamız gerekiyordur. kim bilir...
