okuldaki ilk senem yaşadığım yere alışamamış üstüne üstlük yurtta birkaç sorun yaşamıştım. okulu bırakmayı düşündüğüm dönemlerdi vize notlarımın nerdeyse hepsi ff ya da fd. vizeden sonraki hafta oda arkadaşımla kavga etmiştim ve kimseyle tek kelime konuşmuyodum, okulda da öyle tabi. yapayalnızım yani.
bi gün sabah ben uyurken deprem oldu korkuyla uyandım baktım etrafımda kimse yok. yurdun yanındaki evde de cenaze varmış o gün. sela verirlerken duydum.
neyse ben selayı duyunca ağlama krizine girdim, ozanın ölüm haberini alan nihan gibi ağlıyorum. içim o kadar dolmuş ki tutamıyorum kendimi sesli bir şekilde ağlıyorum. üst katlardan sesimi duyup yanıma gelmişlerdi.
asla unutamam o günü.
