bugün

mustafa uğurlu

"ağır roman"ı izleyip bitirdiğimde aklım uçmuş bir vaziyette
-yüzümde şaşkın bir gülümsemeyle-
kendi kendime, "bu adam benim arkadaşım" diye mırıldandığım kişidir.

lisede aynı sırayı paylaşmak keyfini tatmış olduğum çocuktur.

lise bittikten sonra -okulun pilav günleri dahil- hiçbir türlü karşılaşma şansı bulamadığım,
adeta "orada bir köy var uzakta" tarzında arkadaşımdır,
ve fakat, şimdi yolda karşılaşsak muhabbetimizin -kaldığımız yerden- devam edeceğine emin olduğum
güler yüzlü, sıcakkanlı dostumdur.

iyi bir tiyatro sanatçısı ve -belki- daha da iyi bir sinema oyuncusudur...

mustafa, iyidir...

iyidir...