modern olarak krematoryumlarda yapılan fakat hindistan ve nepal gibi yerlerde geleneksel olarak uygulanan yöntemdir. zira nepalde -tv'de yayınlanan hatırlamadığım bir programda, "ayna" olabilir, ölülerin ağzına bal falan koyularak yapılır, eşyalar falan konulur etrafına. zira öldükten sonra yer kaplamamak dışında pek bir faydası olacağını sanmadığım yöntemdir. geride kalanlar için sizi hatırlayabilecekleri tek şey olarak küllerinizi bırakmak zor bir karar tabi. artı çevreye olan etkileri üzerinde wikipedia'nın şöyle dediği bir yöntem:
"However, there is a growing body of research that indicates cremation has a significant impact on the environment:
The major emissions from crematories are: nitrogen oxides, carbon monoxide, sulfur dioxide, particulate matter, mercury, hydrogen fluoride (HF), hydrogen chloride (HCl), NMVOCs, and other heavy metals, in addition to Persistent Organic Pollutants (POP)."
anlaşıldığı üzere hava kirliliğine katkısı büyüktür *. ayrıca tinsel açıdan bakmazsanız bile, doğanın cansız vücutlar üzerindeki planı yanmaları değil, tekrar doğada çözünmeleridir ki hayattayken yediğiniz içtiğiniz bir işe yarasın kanımca. ha eğer derseniz bu yöntem daha modern, daha pratik, dinle de alakası yok seçimimin... o zaman daha iyi bir yöntem önerebilirim -ki bbc'nin sitesinde gördüğüm bir önermedir, patenti bana ait değil- öldükten sonra bir kasap sizi kuş başı doğrar ve doğaya bırakılırsınız. hem oksijenle daha iyi bir çözünme sağlamış olursunuz hem de zararlı olan hiç bir olay kalmaz. *
edit: ayrıca cıva emisyonu gerçekten korkulan bir etkisiymiş. zira avrupadaki krematoryum sahiplerinin ağızlarından itirafları.
yine edit: aha bu yöntem daha sağlıklı (bkz: rezomasyon).
