uzun,upuzun gece
anılar fışkırır topraktan güz iner bu eski dünyaya
acı rüzgarıyla kapılarıyla
gördüm yüzünün soluk öfkesi
ta uzaklardaki kıs camı
gördüm,eski yanı bu yazgımızın karanlığın icinde ölümün ve zamanın
bırakın taşı,bırakın yağmuru
dışarda gri bir uğultukumlarda kanlı kelepcelerde ipince bilekler
alnım carpıyor karanlığa kırmıs acı
cırpınan göğsü orda kapanmayan boşluk
orda ağaran kan cözülen sevincgünün iyi olması icin eksiksiz ve yenilmeden götürmek icin
yüreği ve elleri yarına
bize kadar gelen rüzgarın sesi bu
düşüncenin ağrıları icinden
ölümü ve silahı yenerek yiğitce
kim yapabilir bunu kim
yaşayabilir bu acıyı yeniden
ey iyi ve yüce umut senin icin yürüdük yasamı
