babalar günü

Aramızda görünmeyen kocaman duvarlar olan adam. Bayramdan bayrama elini çekinerek öptüğüm adam. Bana bi fiske vurmayan , ama bir kez bile şımartmayan adam.

Gözlerimin önünde kaza yapıp yere yıgildiginda, içimde yangınlarin başladığında seni hastaneye yetiştirmek icin ellerim titrerken arabanın kontağına o anahtarı zar zor takarken, dizlerim boşalıp gaza basamazken, bitti dedim... Gözde baban seni bırakıyor... Ablanı ,anneni,doyamadığı 3 yaşında ki kardeşimi bırakıyor, kendine gel...

Hala bilmiyorum, ben o adamı nasıl arabaya bindirip o hastaneye götürdüm. Hickiriklarimi yutup annemi ablamı arayıp "babamın tansiyonu düşmüş Hastanedeyiz yanımıza gelin" nasıl dedim. Olduğum yere oturup çığlık ata ata ağlamak isterken bi duvara yaslanıp nasıl ayakta durdum, bilmiyorum.
Bildiğim bir şey varsa oda şu. Ben seni kaybedip ayakta duracak kadar büyümedim baba.

Yaslandığım duvar yıkılma, yıkılırım.