bugün

bulanık

muş'un en büyük ilçesi. muş ile arası yaklaşık bir buçuk saattir. malazgirt ve varto ilçelerine kıyasla daha sakin olmasına karşın gelişimini tamamlayamamış geçmişten bi günde takılı kalmış hissi uyandırır. buna rağmen insan hakları parkında oturup bi çay içebildiğiniz için halinize şükredersiniz.
su ve elektrikler sık sık kesilir, arada kepenkler kapanır (bu durumda sadece fırın açık olduğundan bol bol ekmek tüketilir).. ilk bir kaç ay bu olaylar insanın canını sıksa da bir süre sonra evde su depolamaya, telefonun şarjını fulle yakın tutmaya, evde fazladan gıda bulundurmaya başladığınız an alıştığınızı fark edersiniz.
insan nelere alışmıyor sonuçta. en azından hayattayız (bkz: polyannacılık).