ilk kan verdiğimde eşiğinden dönmüş olduğum olaydır.
en başta iyiydi aslında her şey. sonra bir an gözlerim karardı. kulağımda aşırı bir çınlama derken hemen dik bir şekilde oturttular, bayılmadık. kandan korkmam korkmam da, sanki kolumda kan kalmamışta, kan dengem bozulmuş gibi hissetmiştim. *
ancak daha sonra alışınca, bir şey olmuyor.
