profesyonel

kelimenin sonunun yapım eki eklenmiş haline sahip olmayanların garip bir şekilde ruhsuzluk, paragözlülük ve hevessizlikle suçladıkları kelime.

amatörler, kendi eksiklerini, tembelliklerini hatta bazen yeteneksizliklerini amatör ruh kisvesi altında saklarlar genelde.

bir profesyonel ise bilmeden ve konuya hakim olmadan konuşmamayı tercih edendir. bir amatöre göre zamanında kendisi de aynı işin amatörü olmasından mütevvelit sonradan profesyonel olabildiği için daha çok hevese ve iş sevgisine sahiptir.

amatörler, suçlarlar: "o bu işi sadece para için yapıyor", "bütün ruhunu kaybetmiş, yaptığı işin başkaları tarafından beğenilmesiyle ilgileniyor sadece"
bir profesyonel ise bu iddiaları duyunca sadece gülümser, çünkü bilir ki, zamanında işine günlerini saatlerini ayırmış olması, pratiğin sürekli tekrarı yapılan işi gitgide mükemmelleştirmesi onun hevesini kurutmamış, aksine 5 amatörün birleşerek yapamayacağı işleri tek başına yapmasına sebep olmuştur.

haliyle işini her zaman bir amatörden daha fazla sevmiştir/sevmektedir.

diyeceğim o dur ki; müzikten gidersek mesela: "of işte bu, burada yanlış bi nota var ama süper abi.. adam ruhunu kaybetmemiş işte, çalmasını bilmiyor ama kimin umurunda adam bu işi seviyor" triplerine girmeyin sevgili amatörler, zira o adam müziğini yeteri kadar sevseydi, o ruhu iliklerinde hissetseydi orada yanlış nota basılmaz, kulaklarınıza ebegümeci yaptırmazdı.

b*k atmayın lamn profesyonellere. *