emlakçı

Tüylerim diken diken oluyor, sinirlerime hakim olamıyorum, yıllarca istanbulda yeraltında nemli ve akrep dolu evleri bana gezdiren , bakın bakın burası da iyi diyerek bana köpeğin bile yaşamaya tenezzül etmeyeceği dört duvarlı çatılı damları pazarlamaya çalışan meslek grubudur. alınmasınlar efendim gerçek bu , her zaman göz alıcı olmuyor. Bir hafta içinde ev bulmam gerek, bütünlemeler var , kirası bir aylık harçlığıma isabet , duvarları yeşillenmiş , lavobası olmayan mutfakları gezmişim, kan ter içindeyim, bir emlakçıya attım kendimi, altın dişliydi. girer girmez öğrenci kızlara ev yokkkk diye gürledi. bir dakika bir dakika dedim kan zaten beyin hücrelerimi ele geçirmiş, nedennn dedim safça neden kız öğrencilere ev vermiyorsunuz. cevap tüm kanımı çekti, kerhaneye çeviriyorsunuz , giren çıkanı sayamıyoruz hepiniz aynısınız, elindeki tespihi boğazına geçirip ilk cinayet teşebbüsümü gerçekleştirmek istedim. gerisi uzun hikaye. o gün bu gündür işte , emlakçılara karşı tuhaf bir nefrete gark oldum.