yalnız olmak, sevgilinin gidip bir başkası ile evlenmesi, dünyadaki işsizlik oranı ya da sokak hayvanları değil. bir çocuk doktoruyum ben ve beni en çok çocukların hasta olması üzüyor. zira çocuklara hastalık ve ölüm hiç yakışmıyor.
parkta koşup oynaması gereken çocuklar kemik kanseri yüzünden kolunu ya da bacağını kaybediyor.
ailesiyle alışveriş merkezinde hamburger menü yemek için kavga vermesi gereken çocuklar lösemi ya da lenfoma yüzünden santral kataterlerinden her gün birbirinden ağır kemoterapiler alıp, her gün bağışıklık sistemlerinin daha da çökmesi nedeniyle yeni enfeksiyonlarla mücadele etmek zorunda kalıyor.
bisiklete binip düşüp dizlerini yara bere içerisinde bırakması gereken çocuklar, kas hastalıkları yüzünden yürüyemiyor ve hatta yemekleri çiğneyip yutamadıkları için midelerine takılan hortumdan mama ile besleniyor.
bebekleri ile oynaması gereken minik kız çocukları kemoterapi yüzünden günden güne saçlarını kaybedip, suratlarının güzelliğini saklamayı beceremeyecek maskeler takarak enfeksiyondan korunmaya çalışıyor.
evet, beni en çok çocukların hasta olması üzüyor. sanırım gerisi fasa fiso.
